Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ: Η Edith Piaf του ρεμπέτικου, αλλά με βιτριόλι στην τσέπη και ψυχή από ατσάλι

Η Σωτηρία Μπέλλου δεν χωράει σε αγιογραφίες. Ήταν φωνή-ξυράφι, ψυχή-καμίνι και ζωή που δεν έμαθε ποτέ να υποκλίνεται. Ήδη από τα πρώτα της βήματα, η ζωή της έμοιαζε με κακογραμμένο μελόδραμα που μόνο η ίδια μπορούσε να διορθώσει. Την πάντρεψαν με το ζόρι με έναν άντρα που την κακοποιούσε, σε σημείο να αποβάλλει. Εκείνη απάντησε με βιτριόλι. Πλήρωσε το τίμημα της ελευθερίας με φυλακή, αφήνοντας πίσω το ρόλο του θύματος. Στην Κατοχή οργανώθηκε στην Αντίσταση με το ΕΑΜ. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και βασανίστηκε. Πήρε μέρος στα Δεκεμβριανά και στη Μάχη της Αθήνας καταλήγοντας με σφαίρα στο χέρι και χειροπέδες στους καρπούς. Κι όμως δεν σταμάτησε. Το 1949, κάποιοι Χίτες την έκαναν τουλούμι στο ξύλο στο κέντρο που τραγουδούσε, γιατί αρνήθηκε την "παραγγελιά" τους. Στο πάλκο και ο Τσιτσάνης. Κανείς δεν αντέδρασε να την υπερασπιστεί. Αντράκια ξεφτίλες...Η Μπέλλου είχε αποδείξει ξανά ότι δεν ήταν απλώς μια μεγάλη τραγουδίστρια. Ήταν σωστή θεομηνία. Μια γυναίκα από ατσάλι που ποτέ ...
Πρόσφατες αναρτήσεις

ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΚΥΝΗΓΟ: Το μεσαίο δάχτυλο της λογικής υψωμένο ενάντια στη σκανδάλη της παράνοιας

Υπάρχει ένα μοναδικό είδος ανθρώπου που αυτοσυστήνεται ως "προστάτης και ρυθμιστής της φύσης", ενώ το βασικό του χόμπι είναι να την κατακρεουργεί με σκάγια. Ο ίδιος θα σου παραθέσει κατεβατά από "επιχειρήματα" -που θυμίζουν περισσότερο μεθυσμένο μπάρμπα σε γιορτινό τραπέζι παρά λογικό ον- για να σου εξηγήσει ότι το να σκοτώνεις λαγούς είναι πολιτισμός, παράδοση, ελευθερία, αλλά και… ψυχοθεραπεία. Επειδή, όμως, το ψέμα θέλει φάπα και το θράσος γιατρειά, ακολουθεί μια συλλογή από θεραπευτικές απαντήσεις ταχείας δράσεως -ειδικά στοχευμένες σε όσους κρατούν δίκαννο φορώντας παραλλαγή για να κρύψουν τη γύμνια της λογικής τους: - «Είναι στο DNA μας να κυνηγάμε». Έχεις μπερδέψει το DNA με την κάρτα μνήμης της GoPro. Αν όλα όσα κάναμε προϊστορικά ήταν αποδεκτά, να φέρουμε πίσω και τους λιθοβολισμούς. Ζεις στον 21ο αιώνα. Καιρός να προχωρήσεις λίγο. - «Οι άνθρωποι κυνηγούσαν ήδη από την προϊστορία». Επίσης, οι άνθρωποι εκείνοι πέθαιναν στα 30 και έκαναν ανρωποθυσίες στον ήλι...

OZZY OSBOURNE: Το τραινάκι του τρόμου που βγήκε απ’ τις ράγες και μπήκε στην Ιστορία

Η θλίψη για έναν μύθο που ποτέ δεν πίστεψα. Νέτα σκέτα: Δεν με συγκίνησε ποτέ. Δεν με συγκινεί ούτε και τώρα. Αν έβαζα στη σειρά τους τραγουδιστές που με καθήλωσαν, που με ανάγκασαν να σταματήσω ό,τι κάνω και να τους ακούσω, ο Ozzy Osbourne δεν θα υπήρχε ούτε ως χιουμοριστική αναφορά. Κι όμως, με τον θάνατό του βλέπω έναν ολόκληρο κόσμο να πενθεί ειλικρινά και βαθιά, με το χέρι στην καρδιά. Κι έτσι, με σχεδόν ακατανόητο, αλλά ειλικρινές ενδιαφέρον, επειχειρώ να κατανοήσω: " Γιατί "; Ένα ολοζώντανο meme με φωνή και performance. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η φωνή του Ozzy είχε μια ιδιόμορφη γοητεία, κάτι ανάμεσα σε μεθυσμένο καλικάντζαρο και ζαλισμένο προφήτη της ερήμου με ηλίαση . Ήταν απόλυτα αναγνωρίσιμη -αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν και αξιόλογη: Τεχνικά μέτριος, με περιορισμένο φάσμα και μόνιμη λαρυγγο-ρινική χροιά, ο Ozzy δε μπορεί σε καμία περίπτωση να σταθεί επάξια δίπλα στους ομόσταυλους της εποχής του. Κι όμως: Είναι ο μόνος που έφτασε σε μυθικό status τραγουδώντ...

ΜΠΕΝΤΡΕΝΤΙΝ: Ο Σουφιστής που ονειρεύτηκε τον κομμουνισμό πριν τον Μαρξ

Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που περνούν σχεδόν σιωπηλά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μαρμαρωμένες προτομές. Στιγμές που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον ρου της ανθρώπινης περιπέτειας, αν είχαν καταλήξει λίγο διαφορετικά. Μια τέτοια στιγμή ήταν η επανάσταση του Σεΐχη Μπεντρεντίν. Ένας άνθρωπος του θεού, που κάποια στιγμή αποφάσισε πως ο Παράδεισος δεν αρκεί: "Αν δεν είναι για όλους, ας καεί -δεν έχει νόημα". Ο γιος της αντίφασης: Ένας μυστικιστής επαναστάτης. Στις 3 Δεκεμβρίου 1358, στη Σιμάβνα, κοντά στην Αδριανούπολη, γεννιέται ο Σεΐχης Μπεντρεντίν, ένα από τα πιο παράδοξα και ριζοσπαστικά πνεύματα της ύστερης μεσαιωνικής Ανατολής. Γόνος μεικτής καταγωγής –με μητέρα χριστιανή από το Διδυμότειχο και πατέρα ισλαμιστή καδή– με γενεαλογικές περγαμηνές που φτάνουν μέχρι τον Σουλτάνο των Σελτζούκων Αλαντίν Καϊκουμπάντ (για όσους κρατούν σκορ γενεών), ανατρέφεται σε περιβάλλον που ισορροπεί ανάμεσα στη θεολογική αυστηρότητα και τον πολεμικό ιδεαλισμό. Όπως κάθε μέλος της κοινωνικής του...

David Draiman: Από το "The Sound of Silence", στο soundtrack της γενοκτονίας.

Υπάρχουν πολλές μορφές βίας στην τέχνη. Υπάρχουν εκείνες που ταυτίζονται με την έπαρση. Εκείνες που καμουφλάρονται ως "διασκευές". Υπάρχουν κι εκείνες που έχουν το άλλοθι της "πολιτικής θέσης". Η περίπτωση του David Draiman πέρασε και από τα τρία αυτά κομβικά σημεία. Αρχικά, είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει τη φωνή του πάνω στην αιθέρια μελωδία του 'The Sound of Silence' -ένα από τα ωραιότερα και εμβληματικότερα τραγούδια όλων των εποχών- τσαλαπατώντας τις ψιθυριστές, ντελικάτες διφωνίες των Simon και Garfunkel: Με επίπλαστη θεατρικότητα, φλύαρη δραματική ερμηνεία και ντεσιμπελικό αυνανισμό, μετέτρεψε τη σιωπή σε υστερική ικεσία ψευδομελωδικού ναρκισσισμού. Σα να εξαπολύει δηλαδή κάποιος τον Hulk σε γοτθικό καθεδρικό ναό, για να αποδείξει πόσο πολύ του αρέσει η αρχιτεκτονική. Το κοινό, ωστόσο, αγκάλιασε εκείνο το πολιτισμικό παράπτωμα -βοήθησε βλέπεις και η άρτια ενορχήστρωση. Του χάρισε δάκρυα γνήσιας συγκίνησης, σχόλια γεμάτα “so powerful” και “goosebumps” κ...

Θέλημα Θεού: ΜΗ ΣΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ

"Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός, και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρωνται, γιατί που ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε;"                                          -Γέροντας Παΐσιος Λοιπόν, σου έχω ευχάριστα νέα εν Χριστώ αδελφέ μου: Περίπου 20 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν στον κόσμο ετησίως πριν μπουν στην εφηβεία. Παραθέτω μερικά παραδείγματα  και θα καταλάβεις τι εννοώ: Το παιδί που πέθανε από υποσιτισμό, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ. Το παιδί που πέθανε από νεογνικό τέτανο, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ. Το παιδί που πέθανε από συνεχείς μολύνσεις λόγω ακατάλληλων συνθηκών γέννησης, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ. Το παιδί που πέθανε από ιλαρά ή ελονοσία, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ. Το παιδί που πέθανε από παιδικό καρκίνο, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ. Το παιδί που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.  Το παιδί που πέθανε σε φάμπρικα της Nike/Adidas ή σε φυτεία της Nestle, είναι ΚΑΛ...

BLOGGING IS THE NEW VINYL: Η επιστροφή των blog

Γιατί γράφω -ακόμα- σε blog; Γράφω γιατί χρειάζομαι χώρο για σκέψη και δημιουργία, όχι χώρο για engagement. Γιατί προτιμώ πέντε αναγνώστες που σκέφτηκαν, από πεντακόσια likes που ξεχάστηκαν. Γράφω επειδή με "διαβάζω".  (Με εισαγωγικά ή χωρίς) Καλωσήρθες στο παρελθόν του blogging. (Και –απροσδόκητα– στο μέλλον του). Κάποτε, σε μια εποχή όπου το διαδίκτυο δεν έσταζε influencers και χορηγούμενα stories, υπήρχε ένας κόσμος γεμάτος ανθρώπους που απλώς…έγραφαν: Για τον κινηματογράφο, τη μουσική, το κρασί, την πολιτική, τη ζωή γενικά. Κι αυτό, πίστεψέ με, είχε δύναμη. Και δυναμική. Παραφράζοντας τον Bukowski, τα blog ήταν τα μικρά καταφύγια εκείνων που έγραφαν επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Ήταν βραδινές εξομολογήσεις σε άγνωστες παρέες, με κωδικούς χρήστη και παθιασμένους γραφιάδες, αντί για "ψηφιακούς δημιουργούς" και "influencers". Ήταν ψηφιακά τετράδια για όσους ήθελαν να αφήσουν κάτι πίσω, έστω κι ένα απλό "σήμερα βίωσα κάτι" . Ήταν εκείνα...