Περίπου 20 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν στον κόσμο ετησίως πριν μπουν στην εφηβεία.
Παραθέτω μερικά παραδείγματα και θα καταλάβεις τι εννοώ:
Το παιδί που πέθανε από υποσιτισμό, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε από νεογνικό τέτανο, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε από συνεχείς μολύνσεις λόγω ακατάλληλων συνθηκών γέννησης, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε από ιλαρά ή ελονοσία, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε από παιδικό καρκίνο, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε σε φάμπρικα της Nike/Adidas ή σε φυτεία της Nestle, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που πέθανε από σεξουαλική κακοποίηση, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Το παιδί που σκοτώθηκε στον πόλεμο των μεγάλων, είναι ΚΑΛΟ ΝΕΟ.
Τα 15 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο που είναι μολυσμένα με τον ιό του AIDS είναι ΚΑΛΟΥΤΣΙΚΟ ΝΕΟ, καθώς δεν έχουν πεθάνει ακόμα. Ομοίως και εκείνα τα καραφλά που υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες κλπ.
Όταν πεθαίνει λοιπόν ένα παιδί, να ΓΕΛΑΣ εν Χριστώ αδελφέ μου. Να ευφραίνεται η ψυχή σου με εικόνες όπως αυτή
ή αυτή
Γιατί, ποιος ξέρει εν Χριστώ αδελφέ μου, σε τι ΚΑΘΑΡΜΑ θα εξελισσόταν αυτό το παιδί...
Κλέφτης; Φονιάς; Σωματέμπορας; Βαρώνος της κοκαΐνης; Ή μήπως ακόμα χειρότερα (συγχίζομαι και μόνο που το σκέφτομαι) κ-ο-μ-μ-ο-υ-ν-ι-σ-τ-ή-ς;
Κλέφτης; Φονιάς; Σωματέμπορας; Βαρώνος της κοκαΐνης; Ή μήπως ακόμα χειρότερα (συγχίζομαι και μόνο που το σκέφτομαι) κ-ο-μ-μ-ο-υ-ν-ι-σ-τ-ή-ς;
Όμως ο πανάγαθος Θεός φροντίζει και καθαρίζει έγκαιρα τον πλανήτη από αυτά τα μιάσματα: Κάθε παιδική κηδεία, ένα μικρό θαύμα.
Πρέπει λοιπόν να είμαστε ευγνώμονες για το έργο Του.
Γι αυτό και γω, σκοπεύω μια μέρα να ντυθώ επίσημα όπως στην κυριακάτικη λειτουργία φορώντας τον καλό μου σταυρό και να πάω στο 'Μεταξά', στην πτέρυγα με τα ετοιμοθάνατα καραφλά. Να τα παρηγορήσω αδερφέ μου. Να τους πω "μη στενοχωριέστε, είναι θέλημα Θεού που πεθαίνετε, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξελιχθείτε σε αποβράσματα της κοινωνίας". Θα τους τονίσω μάλιστα, ότι τους καλούς ανθρώπους ο Θεός τους έχει υγιείς και δυνατούς μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και θα τους αναφέρω ως παράδειγμα, τον Μητσοτάκη.
Γι αυτό και γω, σκοπεύω μια μέρα να ντυθώ επίσημα όπως στην κυριακάτικη λειτουργία φορώντας τον καλό μου σταυρό και να πάω στο 'Μεταξά', στην πτέρυγα με τα ετοιμοθάνατα καραφλά. Να τα παρηγορήσω αδερφέ μου. Να τους πω "μη στενοχωριέστε, είναι θέλημα Θεού που πεθαίνετε, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξελιχθείτε σε αποβράσματα της κοινωνίας". Θα τους τονίσω μάλιστα, ότι τους καλούς ανθρώπους ο Θεός τους έχει υγιείς και δυνατούς μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και θα τους αναφέρω ως παράδειγμα, τον Μητσοτάκη.
Ίσως βέβαια δεχθώ την οργή των γονέων, αλλά θα δείξω κατανόηση καθώς δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια. Με πίστη, ταπεινότητα και σεβασμό, θα τους μοιράσω τις διδαχές του γέροντα Παϊσίου που εκτύπωσα από αυτό το άξιο ιστολόγιο -και θα είναι μια πραγματική καρκινοθεραπεία δια προσευχής και λογικής συμμόρφωσης: Αν είναι να ζήσουν μόνο οι "καλοί", ας τους το πούμε από τώρα, να μην κουράζονται -και να πάνε πακέτο στον Παράδεισο.
Και κάπως έτσι, αδερφέ μου, καταλαβαίνεις γιατί τελικά δεν χρειάζεται η επιστήμη, η αλληλεγγύη ή η κοινωνική πρόνοια.
Αρκεί ένας σταυρός, μια ευλογία, ένας αγιασμός...κι ένα φέρετρο σε παιδικό μέγεθος.
Γι' αυτό σκέψου θετικά: κάθε άρρωστο παιδί που πεθαίνει, είναι ένα ακόμη λιγότερο βάρος σε γονείς, κοινωνία και δημόσια ταμεία: Είναι μια θεία οικονομία —κυριολεκτικά.
Ο Θεός έχει το σχέδιό Του, λοιπόν. Και σε αυτό το σχέδιο, μερικά παιδιά ήταν απλά κακογραμμένες υποσημειώσεις: Εμείς οι καλοί χριστιανοί διαβάζουμε τους ψιθύρους του ουρανού χωρίς να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε.
Αμήν. Και καλή ανάστ...εεεε...μετάσταση στα υπόλοιπα.